tak bardzo czuć zatracenie życiem.
Tak bardzo mi na nim zależy,
jeszcze tyle planów, tyle celi.
Tak właściwie to jedyne co mnie przy nim utrzymuje,
to że jeszcze nie zrobiłem tego, czego chciałem.
Nierealne, totalnie nierealne. Zaczynam to rozumieć.
Gorzej będzie gdy zrozumiem już w 100%, że to NA PRAWDĘ JEST NIEREALNE,
wtedy się nie poskładam.
Już niedługo...
Nikt mnie nie poskłada.
