Na wsi, z dala od wszystkich.

Dzisiaj drugi dzień świąt. Wybrałem się razem z rodzinką do babci na wieś. Rano planując strój starałem się wpasować w ten styl. Wziąłem w rękę analoga i ruszyłem. 

Od niedawna mam prawo jazdy więc prowadziłem samochód - kocham to robić. Kocham władać moimi czterema kołami. To co dzieje się na drodze, to taka adrenalina! I te widoki!








Typowe wiejskie spotkanko, ten styl, ten spokój. Kocham być taki oldskul, taki vintage. Niesamowite. Najpierw ciasto a potem zdjęcia.

W planach miałem nie tylko kilka zdjęć koło samochodu, ale i piękną sesję w lesie. Niestety moje umiejętności i mój Jeep nie dały rady i zakopałem się samochodem... na polu. SZOK, stres. Spaliłem sprzęgło warte około tysiąc złoty. Nie ważne. Jak to się mówi. Wyklepie się! haha

Kocham te zdjęcia w choinkach, z moim małym analogowym aparatem. 

       

Odprężyłem się bardzo. Może to głupie, ale każdy wypad z mojego miasta, daje mi wielką odskocznię - ROZPOCZYNA NOWY ROZDZIAŁ.
Przypomina mi o wielu rzeczach, o których zapomniałem, mimo że je kocham. 
Było super. Nie lubię tego miastowego wyścigu szczurów.

Teraz robię sobie chwilową przerwę od YouTube. Nie podoba mi się jakość, wszystko jest jakością takie sprzed kilku lat. Trochę VINTAGE? Nie, to nie to, potrzebuję dobrej jakości - mi też musi się podobać! Kupię trochę nowego sprzętu i wrócę. Z nową mocą, z nowym początkiem.

Nowy rok musi przynieść ukojenie i spełnienie. 

   


PS 
Czytam poprzedniego nieopublikowanego posta z 1 listopada. Zobaczcie co napisałem.

"Jest to tak absurdalne, ale przez smutne chwile łatwo uświadomić sobie, że to co jest dla Ciebie złym doświadczeniem - na pewno - za pół roku, za rok będzie niczym. Piękne."

Już po miesiącu zastanawiam się, czemu poprzednie posty były tak depresyjne.

Mateusz Woźniak